Een app maken vergt veel zitvlees…

Ai, m’n achterwerk is murw. Ik ga maar weer wat verzitten. Ik zit al weken te denken aan een ander bureau. Heb je vast al wel eens over gehoord, zo’n sta-bureau. Dat zou nu wel een uitkomst zijn… Want wist je het al? Ik ben bezig met het maken van een app. Nee, niet het programmeren ervan, maar het vullen van de database. En dat vraagt naast denken en typen ook veel zitvlees. Als docent ben ik dat niet gewend, alsmaar zitten. Een reguliere schooldag betekende kilometers, maken, in de klas, van het ene lokaal naar het andere en door het vaak labyrint van een gebouw, waar mbo of hbo gehuisvest was. Dan was ik behoorlijk op aan het einde van de dag. Nu is dat wel wat anders, nu heb ik dus een sta-bureau nodig of nog beter, een tredmolentje waarop ik al lopend de vele Engelse vragen en antwoorden in de web-app kan kloppen.

Computerkilometers

Nee, ik ben niet geboren om veel te zitten. Toch zal ik het nog veel moeten doen, dat zitten. Want anders gaat deze nieuwe educatieve web-app het licht niet zien. De tegenhanger voor al deze inactiviteit is mijn hobby hardlopen. Vorige week heb ik nog mijn hardloopschoenen tot de enkels in de klei laten landen tijdens een cross-loopje in de buurt. Erg geslaagd. Ben ik meteen de hele dag lekker moe en voldaan. Maar zo’n loopje staat helaas niet elke dag op het menu, ik kan er niet onderuit dat er nog vele computerkilometers gemaakt moeten worden…

Chinezen

Ik bewonder de echte programmeur. Dat ben ik geenszins. Ik wil actie en beweging, en dat krijg ik niet als ik op m’n krent zit. Wel als ik aan een groep studenten Engelse of Nederlandse les geef. Dat doe ik nu tijdelijk iets minder en hoewel dit ook bijzonder aangenaam is (lekker thuis m’n eigen gang gaan, kat die spint, koffietje erbij, de volle aandacht voor het uitdenken van de visie, structuur, inhoud en marketing) is de keerzijde van dit app-avontuur het gemis van de actieve schooldag. Daar waar het altijd roezemoest en er altijd reuring is. Ach, het is ook nooit goed. Maar ik klaag niet, hoor. De app die ik nu maak is een soort vertraagd lesgeven, zonder beweging om je heen, zonder geluid, zonder feedback. Eenrichtingsverkeer… totdat straks de hel losbreekt en er 1 miljoen Chinezen de app hebben ontdekt en via de e-mail of helpdesk aangeven dat ze ons Engels in de app te moeilijk vinden … Keep on dreaming 😉 Nu is het dus soms wat eenzaam en stil. Meer mensen om me heen en weer eens voluit kunnen lachen, graag. Doe ik nu alleen om de kat. Als die in zijn slaap van zijn krukje valt. Maar dat gebeurt te weinig om nu te zeggen: joh, ik heb vandaag toch gelachen!

PA

Er zijn echter overwegend veel goeie en zelfs geweldige momenten. Vooral als ik weer een eureka-moment met mijn PA beleef. PA? Ja, sinds twee maanden heb ik de eer om wekelijks met Iona, een pas afgestudeerde letterkundige, te mogen werken. Deze Engelse afkorting en nog veel meer ‘business English’ staat straks ook in de mysterieuze app. Nieuwsgierig? Meer weten? Volg sowieso dit blog en vanaf maart ook onze Facebookpagina waar we stukje bij beetje meer zullen onthullen… Ok, een tipje van de sluier geef ik nu: de naam is English a Day k… t… d… a… . Plak een tweede zin hierachter die in lijn is met de uitdrukking An Apple a Day … Weet je hem? Schrijf hem als reactie hieronder of stuur je antwoord naar info@englishaday.com 🙂