Pleidooi voor nieuw verwijswoord: ZHIJ

Afgelopen week heeft een klant van mij een schrijftoets Engels gemaakt. Op de computer. Dat is tegenwoordig een peulenschilletje, want zowel typen als nakijken gaat zo heel gemakkelijk. 

Terwijl ik de schrijftoets aan het nakijken ben, gebruik ik beoordelingscriteria die rechts van de geschreven tekst staan. Opeens stoor ik me vreselijk aan het feit dat de criteria het steeds hebben over ‘hij’. Mijn klant is een vrouw, hoor! Omdat mijn klant haar schrijftoets uitermate goed heeft gemaakt, lees ik vaak een van de onderste scores. Dit doe ik dan in gedachten als volgt: “De kandidaat drukt zich uit met een zeer gevarieerde woordenschat. Deze zet zij in om herhaling te voorkomen.” Het woord ‘kandidaat’ mag dan mannelijk zijn, mijn kandidaat is en blijft vrouwelijk. Zo wil ik het zien en zo zal ook zij het willen zien en houden. Geen gedaanteverwisselingen, laat staan verbouwingen!

En daar waar het schuurt, moeten we op zoek naar een oplossing. Simpel. Want alleen maar jammeren, juist op een dag van gemeenteraadsverkiezingen, moeten we natuurlijk niet willen. Zij die klagen, moeten zelf maar de politiek in, is mijn motto. Dus ook ik zal juist vandaag voor eens en altijd een oplossing zoeken. Overigens voor een ergernis die al tijden sluimert (zie dit blog en dit blog).

In een fractie van een seconde kom ik op een briljant polderidee: ZHIJ.

Let wel, niet alleen schriftelijk verantwoord, ook qua uitspraak komen we alle Heren die al honderden jaren gewend zijn over zichzelf te lezen en nu ook met de vrouw rekening moeten houden, tegemoet: ZZHHij. Je zucht dus nog even bij de H.

Zheg het mhaar: wie stemt voor?

p.s. De tekst hiernaast wordt dan: “De kandidaat drukt zich uit met een zeer gevarieerde woordenschat. Deze zet zhij in om herhaling te voorkomen.”