Mijn eerste woorden in dit blog
Ah… een witte pagina… vroeger, toen er alleen nog pen en papier en typemachines bestonden, sprak men over writer’s block; de angst van schrijvers om op een leeg vel papier het eerste woord te schrijven of te typen. Het eerste woord stond dan nog geen seconde op het maagdelijke papiertje of de schrijver rukte het met veel drama uit de machine, maakte er een mooie prop van en mikte ‘m in de prullenmand, die overstroomde van eerdere proppen.
Heb ik een writer’s block? Nee, hoor, we hebben per slot van rekening de delete-knop. Dus met wat heen-en-weer getype en verwijderen van verkeerd getypte letters komt er in elk geval iets op het scherm. Overigens moet ik nog steeds wennen aan het ontbreken van de delete-knop op een MacBook… alles moet vanuit de backspace-knop… wat was hier nou het nut van?
Dit laatste – over die backspace-knop – is nou typisch zo’n niet-relevante opmerking die niet thuishoort op dit blog. Dus die zal ik een volgende keer uit mijn verhaal laten. Ik beloof dat ik een volgend moment iets meer over taal zal schrijven, met meer vlees en vet eraan.
