Gewonemensentaal

Steeds vaker zie je dat mensen samengestelde woorden niet meer aan elkaar schrijven, bijvoorbeeld: samen gestelde woorden, krante artikel.

Hoe komt dat? Ik zal hier geen wetenschappelijke betoog of verklaring geven, maar ik heb wel een paar donkerbruine vermoedens. Als iemand dyslexie heeft, is het lastig om een lang woord, zoals ‘gewonemensentaal’ goed te kunnen lezen. Een of twee spaties geeft dan de lezer op papier meer lucht en hij of zij ziet minder aaneengeregen letters. Gewone mensen taal. Leest makkelijker, toch? Eigenlijk niets mis mee. Toch verbinden wij nog veel woorden. Met een ‘n’ of een ‘s’.

Bijvoorbeeld:

• krantenartikel
• gebruiksvriendelijkheid
• uitwisselingsstudent

Als we woorden aan elkaar schrijven, samenvoegen, doen we dat, omdat het een andere betekenis heeft als ze los staan.

Bijvoorbeeld:

• De wedstrijdleiding neemt een dubieuze beslissing.
• Zij geeft als coördinator tijdens de gehele wedstrijd leiding aan de vele vrijwilligers.

Een andere verklaring dat we veel woorden die bij elkaar horen los van elkaar schrijven, komt door de invloed van het Engels.

Bijvoorbeeld:

• EN: water management
• NL: watermanagement

In dit voorbeeld komen een Nederlands en een Engels woord voor, waardoor we nog sneller geneigd zijn om beide woorden maar los te schrijven.

Ander voorbeeld dat ik afgelopen week in de NCR Next heb gespot: multiplechoicevragen. Ik moest dit woord tweemaal lezen, voordat ik doorhad wat er stond. En ik geloof niet dat ik last heb van dyslexie. Los schrijven maakt het leesleven dus zeker makkelijker. Oordeel zelf. Wat is leesbaarder?

Hebt u over de multiple choice vragen vragen? Of: Hebt u over de multiplechoicevragen vragen?

Wat is het toch lastig, hè, onze gewone mensentaal …