[Bietje]
De uitspraak van de Engelse taal is soms heel lastig. Eigenlijk is het gewoon een kwestie van hardop uitspreken, luisteren, verbeteren en opnieuw uitspreken.
Zo gezegd, zo gedaan. Afgelopen maandag heb ik een hele amusante avond gehad met een dochtertje van een vriendin van me. Zij had vorige week een Engels kwartetspel van me cadeau gekregen voor haar negende verjaardag en heeft sindsdien elke gelegenheid aangegrepen om ’t spel te spelen. Volgens eigen zeggen was ze nu te groot voor de Dora-boekjes.
Op het doosje van het Taalkwartet van Van Dale staat dat het spel vanaf ongeveer 9 jaar gespeeld kan worden, dus dat konden we mooi ’s testen. Op de kaarten staan prachtige foto’s van allerlei categorieën, zoals Food, Shops, Buildings, Monuments, Sports, Animals, City, Hobbies, The weather, Clothes, etcetera. Onder de foto’s staan zinnen die de foto omschrijven in het Engels en in fonetische tekst. Bijvoorbeeld:
‘One of the big churches in London is the Big Ben.’
[Wan of de bik tjurtjus in Londun is de Bik Ben]
Bij de eerste ronde vroeg ze een kaart van de categorie ‘Clothes’. Dat ging als volgt: Have you a card van ‘Klotes’? Even was het stil aan tafel maar al snel werd het voor de anderen (die het Engels meer machtig waren) duidelijk dat het om kleren in het Engels ging. We proestten het uit en arme Zamanalu, zij wist meteen, oeps, dit heb ik een beetje verkeerd uitgesproken. De [th] is natuurlijk de boosdoener hier en waarschijnlijk had ze het fonetisch deel [kloos] niet goed gelezen. Hilariteit alom en Zamanalu kon er het hardst om lachen!
Op een ander moment wilde Zamanalu aangeven dat ze van iets ‘een beetje’ had. Met al haar vastberadenheid om haar antwoorden in het Engels te zeggen, zei ze: Yes, I have this a bietje. Prachtig voorbeeld van wel het woord ‘a bit’ kennen, maar dan nog niet weten hoe je verkleinwoorden moet creëren. Ze maakte van ‘a little bit’ een Denglish woord, Dutch-English. Iets wat ongeveer half Nederland wel eens doet.
Overigens, een zinnetje kent ze nu perfect; zodra iemand een gevraagde kaart niet had, riep ze uit ‘What a pity!’ Niet van andere Engelstalige meisjes meer te onderscheiden. Een zeer geslaagd kwartetspel!
