Als zzp’er moet je de baas over jezelf spelen…

.. en dat gaat niet altijd van een leien dakkie. Want in slappe tijden, zoals nu, wanneer de scholen dicht zijn en de opdrachtgevers op vakantie, moet ik mezelf heel hard bij de kladden pakken en toespreken. Aan het werk jij! Nou, niet dus.

We waren net terug van vakantie en er moest officieel weer gewerkt worden. Maar toen gebeurde het: eindelijk was het in ons eigen land, na weken van onstuimig en nat weer mooi weer geworden. De tuin en de Lek trokken flink aan me, veel sterker dan mijn laptop. Moeilijk, hoor, de baas over jezelf spelen als er niemand anders op je zit te wachten. Voor het eerst na twee jaar zzp’schap, voelde ik een klein beetje de keerzijde van deze status. De vrijheid van een eigen toko en de eerste zomerhitte leidden afgelopen week tot a-typische werkdagen.

Een gemiddelde werkdag zag er als volgt uit: als een dolle stofzuigen, strijken, de krant van A tot Z lezen (en dat in komkommertijd!), een Sudoku maken, een boek lezen, koffie zetten, koekjes eten en voor de zoveelste keer mijn mail checken. Geen mail. Dus dan maar boodschappen doen, uitgebreid lunchen, de bankrekening openen om te zien of die laatste factuur was betaald, de kat meer aandacht geven dan goed is en van al die inspanning uitrusten in de zon. Dat was veel te heet, dus uit de zon, afkoelen in de kamer, een belletje plegen naar m’n moeder, een sms’je naar een vriendin. En voordat je het wist was de dag voorbij. Geen baas die dit werken noemt. Was ik het roerend mee eens.

De eerste dagen van de afgelopen week voelden daarom niet echt bevredigend. Pas nadat ik tegen mezelf had gezegd: het is gewoon te warm weer om serieus iets uit te spoken en er is toch niemand die nu wat van me mot, ontspande ik en stapte ik met permissie en met m’n lief die ook zogenaamd aan het werk was in de kano om vervolgens bij een strandje aan de Lek languit te genieten van het nu, het hier en het mooie om de hoek.

Het effect? Nieuwe ideeën, nieuwe ingevingen, nieuwe inspiratie. Wat het oplevert? Dat ben ik nu aan het uitwerken. Het kwik is sinds vandaag gedaald, de computer staat weer aan en de energie stroomt volop. Ben een beetje uit die beruchte doos van gewone, standaardgedachten gestapt. Thinking out of the box, een verademing, dankzij de warmte.